یادداشتی از محمد قوچانی

سرانجام صدا و سیما هم فهمید که جواب بی بی سی را نمیتوان تنها با پارازیت و حتی تغییر آدم و دکور در شبکه اول سیما داد. “بهروی فردا” نام برنامه ایست که چندیست از شبکه سوم سیما پخش میشود و در آن میتوان شنید که شاید اصلاح طلبان هم حق داشته باشند یا در ایران آزادی بیان با موانع جدی مواجه است.

البته در این برنامه هنوز نسبت ۲/۵ به نیم رعایت میشود. یعنی یک میهمان کاملا طرفدار دولت است و مجری از او در دفاع از دولت راسختر. میهمان دیگر هم ۵۰درصد دولت را قبول دارد و ۵۰درصد سعی میکند منصف باشد و از دولت انتقاد کند.اما همین هم باعث میگردد که وقتی وحید جلیلی برادر سعید جلیلی دستیار رئیس جمهور برای لحظاتی صدا و سیما را نقد میکند همه ترجیح میدهند بی بی سی را خاموش کنند و شبکه سوم تلویزیون جمهوری اسلامی را ببینند.

مردم ایران به شیوه های عجیبی دارند پیام خود را به گوش صدا و سیما میرسانند. به زبان بی زبانی میگویند میخواهیم تلویزیون خودمان را ببینیم. وقتی قرار میگذارند به برنامه ۹۰پیامک بفرستند و چه تدبیر خوبی شد که به جای قطع اس ام اس آن شب سیستم پیام کوتاه برقرار بودتا برای دست کم دوساعت مردم ماهواره را خاموش کنند و شبکه سوم سیما را ببینند.

این سبها روشن شد که اگر کمی صریحتر در صدا و سیما حرف بزنیم اگر تصاویر تشییع پیکر آیت الله منتضری را از صدا و سیما پخش کنیم اگر علی مطهری و مصطفی کواکبیان میهمان شبکه سوم سیما باشند اگر در چشم با د و آشپز باشی از تلویزیون ایران پخش شود میتوان دکان ویکتوریا و شباهنگ و زن امروز و ۶۰دقیقه را کساد کرد.

باور کنید که میتوان گزارش مجلس درباره کهریزک را سانسور نکرد تا مردم با تمام وجود به نظام اطلاع رسانی کشور اعتماد کنند.
باور کنید که من همین ۲سال قبل با علی اکبر جوان فکر و مهدی کلهر در رادیو گفتگو و مناظره میکردم و آسمان به زمین نیامد.

احمد زید آبادی در رادیو گفتگو درباره فلسطین و اسرائیل مصاحبه کرد و آسمان به زمین نیامد. عمادالدین باقی و ابراهیم یزدی و محمود شمس با رادیو گفتگو کردند و آسمان به زمین نیامد.
باور کنید که آزادی از پارازیت بهتر است. شاید همینطور که وزیر بهداشت گفت پارازیت بیماری نمیآورد اما آزادی مارا واکسینه میکند.